Spelen in Overloon

In dit theater waren we nog niet geweest. Wat een prachtige plek! Wat een aardige mensen! In Overloon is er een klein stuk waar je voor het publiek kunt spelen en een gedeelte achterin. De twee delen worden gescheiden door een bruggetje. De spelopdracht was dan ook om creatief om te gaan met de ruimte.

Deze opdracht bleek geweldig leuk te zijn. Tijdens het spelen van de voorstelling hebben we, zoals Janneke het altijd noemt, ‘gesurft.’ Het publiek, zowel de ouders als de kinderen, deed volop mee. We voelden de ruimte om af en toe te improviseren en dat was heerlijk. Er werd veel gelachen.

Toen Mortua het, tegen het einde van de voorstelling, in haar hoofd haalde om Clarissa met dennenappels te bekogelen (Mortua doet er alles aan om ‘de Stem van de Zee’ te winnen) werd dat haar niet in dank afgenomen. Dus toen Mortua daarna zelf moest zingen, kon ze wat terug verwachten. Verrassend genoeg was het geen kind dat de eerste dennenappel naar haar hoofd slingerde. Het was een moeder die het initiatief nam. Daarna volgden er nog een heleboel dennenappels en boe- geroep. Boontje komt om zijn loontje.

Na afloop van de voorstelling hebben we ons eerste T- shirt gesigneerd. Wat een eer! Een moeder, die zelf ook toneel speelt, complimenteerde Janneke. ‘Dat jij een man durft te spelen! Dat jij zo lelijk durft te zijn! Ik denk niet dat ik dat ooit zou kunnen.’

Tevreden keerden we huiswaarts. Het was een mooie afsluiting, zo voor de zomerstop. Koning Henk vertrekt voor een tijdje naar Indonesië, de Kleine Zeemeermin, Mortua en gitarist Bram gaan verhuizen en Clarissa gaat het Gardameer eens bezoeken.

Op 31 augustus zijn we terug in Zeist. Zorg dat je erbij bent, want dit zeesprookje mag je niet missen!